مقایسه فشار کف پایی و نیروی عکس العمل زمین در کاراته کاران نخبه مرد و زن

هدف: کاراته ورزشی است با ماهیت تحمل وزن همراه با پرشهای گوناگون که این پرش­­ها فشار مکانیکی زیادی را به اندام تحتانی ورزشکار وارد می­ کند. از این رو هدف از تحقیق حاضر، مقایسه فشار کف پایی و نیروی عکس ­العمل زمین در کاراته کاران نخبه مرد و زن بود. روش بررسی: 11 کاراته­ کار نخبه مرد و 12 کاراته­ کار نخبه زن به صورت غیر تصادفی و هدفمند انتخاب شدند. فشار کف­پایی و پارامترهای مرتبط با آن با استفاده از صفحه emed (دستگاه اندازه گیری فشار کف پایی)، در 5 گام اندازه­ گیری شد. پس از تقسیم کف پا به 10 ناحیه، حداکثر فشار، حداکثر نیرو، سطح تماس در هر ناحیه محاسبه شد. از آزمون شاپیرو-ویلک جهت آزمون نرمال بودن توزیع داده­ ها استفاده گردید؛ سپس برای مقایسه پارامترهایی که دارای توزیع نرمال بودند از آزمون تی وابسته و آزمون تی مستقل و برای متغیرهایی که دارای توزیع نرمال نبودند از آزمون های ناپارامتری ویلکاکسون و یو من ویتنی در سطح معناداری (0/05p≤) استفاده گردید.  شاخص تقارن نیز برای تعیین تقارن بین پاها بکار برده شد. یافته­ ها: نتایج این تحقیق، اختلاف معناداری در اوج فشار و سطح تماس و نیروی عکس العمل زمین بین دو گروه و همچنین بین پاهای جلو  و عقب گروهها نشان داد. نتایج شاخص تقارن نیز نشان داد که در اغلب ناحیه­ ها بین دو پای کاراته­کاران عدم تقارن وجود دارد. نتیجه ­گیری: تحقیق حاضر متغیر جنسیت را یک عامل مهم در نحوه توزیع فشار کاراته ­کاها معرفی می­ کند و این احتمال را می ­دهد که کاراته ­کاران نخبه اغلب از پای عقب خود به عنوان تحمل کننده وزن و از پای جلو جهت پیشروی و ضربه استفاده می­کنند که چنین استفاده متفاوتی از دو پا در دراز مدت بر الگوی توزیع فشار کف­پایی این افراد تأثیر خواهد گذاشت.